سراب بیستون

اگر غرب ایران را دروازه آسیا بدانیم بی شک کناره سراب بیستون یکی از اطراق گاه های مهم کاروان هایی است که از این دروازه می گذشتند. وجود این سراب و شرایط طبیعی مناسب پیرامون آن از دلایل مهم شکل گیری استقرارها در این ناحیه از دوره پارینه سنگی میانی تا دوران معاصر است. در قسمت فوقانی این سراب نقش برجسته داریوش، مجسمه هرکول، نقش برجسته های اشکانی، غار شکارچیان، پرستشگاه مادی و بقایای شهر پارتی و در جنوب آن با فاصله اندکی بناهای ناتمام ساسانی- کاروانسرای ایلخانی و کاروانسرای شاه عباسی قراردارند. یک شاخه از آب سراب در نهر پرآبی به طرف کاروانسرا در غرب روان است و شاخه اصلی آن به طرف گاماسیاب در جریان است که به نهر سهراب معروف است. در حاشیه شمالی سراب آثار جاده ای قدیمی کشف شده است. وجود طبیعت زیبا، درختان چنار سر به فلک کشیده و آثار تاریخی منحصر به فرد در پیرامون سراب آن را به یکی از پرجاذبه ترین و زیباترین سراب های ایران مبدل کرده است.